De laatste kaats partij van de Kaatsvereniging Terschelling speelt zich af op de Oosterburen van Midsland, voor de naamgever van deze partij; de Schotse Vier. Een aantal leden had al afgezegd voor de partij door blessures en andere verplichtingen, we waren dan ook blij met 4 leden van de wal, die samen met 9 Terschellingers, verdeeld werden over 4 parturen. Zij spelen een halve competitie om te zien wie met de kransen naar huis zou gaan.
Partuur Lolke, Kor en Gerard beten het spits af tegen Frank, Fred en Pieter. Ondanks het omzetten van het perk, moesten ze diep buigen, 5-1 4-6. Eerst werden daarna het gehele speelveld ingetekend, zodat er niet meer gesteggeld kon worden over ballen kwaad of niet. Partuur Jacob, Steven en Jeroen namen het nu op tegen partuur Erik, Peter en Sanne, ook hier een grote uitslag; 2-5 6-6 in het voordeel van Erik. Inmiddels liep het zweet bij de scheidsrechter over de rug, doordat er op de rand van het toelaatbare werd gespeeld door de parturen. Herhaaldelijk moest er uitleg worden gegeven door de scheids, die gelukkig zo nu en dan hulp kreeg van KNKB scheidsrechter Lolke.
In de tweede ronde nam partuur Frank het op tegen partuur Jacob. In deze partij zaten alle „dode” objecten het bepaald niet mee met Frank en consorten. Ze raakten elke boom, plantenbak, afvalbak en dan wel zo dat de punten voor de tegenstanders waren, ze verloren met 5-2 6-6. Jacob liet zijn, dit jaar voor het eerst spelende), kameraden weten dat alles nog mogelijk was, en jutte alles, op zijn karakteristieke manier, op. Partuur Lolke gingen er nog vanuit dat ze nog wel wat konden uitrichten tegen het partuur van Erik, maar die liet er geen gras over groeien, en zat al gauw op een onoverbrugbare voorsprong, ze wonnen met 5-1 6-2.
De laatste ronde begon tussen Lolke tegen Jacob. Lolke, Kor en Gerard gingen voor eer herstel, partuur Jacob voor de overwinning. Het laatste lukte, het eerste maar ten dele. Het publiek moedigde het partuur van Lolke vol vuur aan, maar het mocht niet baten, een beetje roemloos werd er verloren met 0-5 6-6. Nu moest de laatste partij de ereprijzen verdelen. In deze titanen strijd moest opa Pieter Bergsma het opnemen tegen zoon en kleindochter, Erik en Sanne Bergsma. Frank en Fred met Pieter gingen voor iedere bal, Peter Draaisma stond zijn mannetje voorin het perk bij Erik.
Er werd van alles geroepen door de Erik en Pieter, de scheidsrechter mengt zich niet te veel tussen de familie, en legt gedecideerd de kaatsen op de goede plek, geeft aan wanneer er weer een bal kwaad gaat, en ziet hoe Sanne zich ook niet gek laat maken. Ondanks alle verbale hoogstandjes, is het verder al snel duidelijk dat het partuur Erik te sterk is, zij winnen dan ook terecht de partij en daarmee ook de kransen met 5-1 6-6.
Renze bedankt daarna ieder voor de inzet, en deelt de prijzen uit.
De koningsprijs werd gewonnen door Sanne, stabiel en onverstoorbaar tussen alle mondelinge strijd, was zij goed voor menig punt, dus een Koningin, de eerste in een lange, lange tijd.
Alle uitslagen en standen;
Partuur 1; Jacob Bergsma, Steven Klijn, Jeroen Visser
Partuur 2; Erik Bergsma, Peter Draaisma, Sanne Bergsma
Partuur 3; Lolke Bierma, Kor v/d Wal, Gerard Lodder
Partuur 4; Frank Schaafsma, Fred Fiege, Pieter Bergsma
Partuur 1 - Partuur 2; 2-5 6-6
Partuur 3 - Partuur 4; 1-5 4-6
Partuur 4 - Partuur 1; 2-5 6-6
Partuur 2 - Partuur 3; 5-1 6-2
Partuur 3 - Partuur 1; 0-5 6-6
Partuur 4 - Partuur 2; 1-5 6-6
4-de; Partuur 3; 2 eersten
3-de; Partuur 4; 10 eersten
2-de; Partuur 1; 16 eersten
1-ste; Partuur 2; 21 eersten Sanne Koningin © Renze Poelstra
