Onder zomerse omstandigheden werd de laatste kaats partij gehouden in de Oosterburen in Midsland. 5 Partuur traden aan voor de Schotse Luts partij. Harm Mink en Lolke Bierma waren speciaal overgekomen vanaf het vaste land, om te strijden voor de eer en de prijzen.
Harm mocht meteen beginnen, samen met Jacob en Henk tegen het 2-mans partuur Bas en Renze, zij pakten wel het eerste eerst, maar daarna kwam vooral Jacob op stoom, zijn opslag, die steevast achterin het perk terecht kwam, was maar moeilijk terug te slaan voor Bas. Zij moesten dan ook lijdzaam toestaan dat ze geen eerst verder meer kregen; 5-3 6-4.
Daarna was het de beurt aan Lolke met Fred en Jos, die het opnamen tegen het partuur van Wim, Jeroen en Annie. Jos sloeg voor best op, en moest als beginnend kaatser wennen aan het spelen voor veel publiek en op een ondergrond die niet mee geeft, terwijl de tegenstanders met veel vocaal lawaai elk winstpunt begroette. Lolke en Fred probeerden bij te sturen, maar moesten de overwinning toch aan hun tegenstanders gunnen; 3-5 0-6. Daarna kwamen Rein Jan en Jan, ook al een tweetal, in de arena tegen partuur Harm. Henk was al niet ongeschonden door de eerste partij gekomen, een dikke lip en een bloedende knie, maar hij had zijn medicijn genomen en speelde vrolijk verder, Jacob maakte ook dit keer weer weinig fouten, en Harm speelde zoals Harm altijd speelt, met veel enthousiasme en verbetenheid. Rein Jan met goedgeplaatste ballen en Jan, met zijn opslag over de heup, gaven veel tegengas en kwamen tot 4 eersten, maar moesten met het zweet op het gezicht hun meerdere erkennen; 4-5 2-6.
De parturen van Lolke en van Bas moesten na hun eerdere verliespartij, vechten voor hun kans op eremetaal, en ze deden het met verve. Er werd wat gewisseld bij Lolke, ze kwamen wat beter in hun spel, en maakten het Bas en Renze moeilijk. Vaak werden kaatsen ingekort door goed veldspel van beide parturen, en er moesten dan ook vaak kleine kaatsen worden verdedigd. Partuur Bas won met 5-4 6-0. Hierna kwam Wim in het strijdperk tegen Rein Jan. Dit werd ook een spannende partij die nipt werd gewonnen door Wim met 5-5 6-4.
Na ieder 2 wedstrijden te hebben gespeeld, waren er nog 2 partuur met de volle winst. Lolke, Fred en Jos moesten het nu opnemen tegen Harm, Jacob en Henk, en waren niet opgewassen tegen hun. Ze moesten wederom hun meerdere erkennen en verloren met 3-5 2-6. Lolke zag de bui al hangen en vroeg de wedstrijdleiding of hun laatste partij naar voren kon worden geschoven, zodat hij nog met de boot naar huis kon. Dus moesten ze meteen weer aan de bak tegen Rein Jan. In deze partij was de gelatenheid een beetje toegeslagen en werd het weer 3-5 2-6 voor Rein Jan.
Er werd daarna verder gegaan tussen partuur Bas en partuur Wim. In deze partij kwamen de emoties goed los, partuur Wim moest winnen om alles in eigen hand te houden en gingen voortvarend van start, maar Bas en Renze dachten ook nog dat ze de overwinning konden behalen, en gingen er volledig voor. Jeroen kreeg een paar keer de bal ongelukkig op zijn voet, Renze maakte niet weer de fout, om te vroeg de overwinning te vieren, Annie sloeg bijna alles in, en de krachtpatsers Wim en Bas sloegen vanuit het achterveld grote kaatsen. Bij 5-5 6-4 konden Bas en Renze elkaar feliciteren en moesten Wim en zijn maten het dan maar doen in de volgende partij tegen partuur Harm.
Bas in zijn rol als leider, zei dat wie de volgende partij won, ook kampioen zou zijn. Hij vergat er bij te zeggen dat er nog een uitzondering was.
Het werd een titanen strijd tussen de parturen van Harm en Wim. Alles leek wel geoorloofd. De bal na 1 stuit stil leggen, t-shirts werden opgetrokken, elkaar hinderen, afleiden, overlopen, beinvloeden van de leiding, kaatsen verder naar voren of achteren leggen. En goed kaatsen. De parturen waren beide sterk en het was dan ook niet verwonderlijk dat het pleit pas beslecht werd bij 5-5 6-6. Alles aan de hang, een niet zo'n grote kaats. Annie sloeg op, Henk bromde dat hij niets meer zou laten lopen. De bal kwam hoog aan, Henk rechtte zijn rug en sloeg de bal....kwaad! Dus gejuich bij het ene partuur, en verslagenheid bij het andere.
De laatste wedstrijd ging voor de derde plaats; de tweetallen Bas en Renze tegen Rein Jan en Jan. Bij partuur Bas liep nu alles op rolletjes en zij liepen eigenlijk gemakkelijk over hun tegenstanders heen, 5-2 6-0.
Bas ging naar binnen om alle uitslagen op te tellen, en toen kwam de verrassing. Op Terschelling hebben we net wat andere regels dan bij de KNKB, daar wordt nog al eens over gezeurd door (vooral) walleden. Maar dit keer zou dat niet gebeuren, want het was nu in het voordeel van een lid van de wal. Bij een overwinning krijg je 7 punten, en de verliezer het aantal eersten wat ze hebben. Alleen als het 5-5 6-6 is, krijgt op Terschelling de verliezer 6 punten.
En aldus werd de uitslag als volgt, derde werd het partuur Bas en Renze met 24 punten, tweede Wim, Jeroen en Annie met 26 punten, en eerste Harm, Jacob en Henk met 27 punten. Je zou dus kunnen zeggen dat Wim en maten hebben verloren door net op 5-5 6-6 te winnen, hadden hun tegenstanders net twee punten minder gemaakt, dan waren ze door onderling resultaat kampioen geworden. Als, als, als,
Door de deelnemers werd (verrassend) Henk Hazet (bloed, zweet en Hazet) uitgeroepen tot Koning, die hij ontroerd in ontvangst nam van de voorzitter. Het was nog lang gezellig in de Schotse Vier.
Alle uitslagen;
Partuur 1; Harm Mink, Jacob Bergsma, Henk Hazet
Partuur 2; Bas Postma, Renze Poelstra
Partuur 3; Lolke Bierma, Fred Fiege, Jos van Rosmalen
Partuur 4; Wim Reinigert, Jeroen Visser, Annie Poelstra
Partuur 5; Rein Jan Buren, Jan Schuijl
Partuur 1 – Partuur 2; 5-3 6-4
Partuur 3 – Partuur 4; 3-5 0-6
Partuur 5 – Partuur 1; 4-5 2-6
Partuur 2 – Partuur 3; 5-4 6-0
Partuur 4 – Partuur 5; 5-5 6-4
Partuur 3 – Partuur 1; 3-6 2-6
Partuur 3 – Partuur 5; 3-5 2-6
Partuur 4 – Partuur 2; 5-5 4-6
Partuur 1 – Partuur 4; 5-5 6-6 partuur 4 wint
Partuur 2 – Partuur 5; 5-2 6-0
1-ste; partuur 1 met 27 punten
2-de; partuur 4 met 26 punten
3-de; partuur 2 met 24 punten
Henk Hazet Koning.
